Nola je studirao na Akademiji likovnih umjetnosti te povijest umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, a diplomirao 2003. filmsku i TV režiju na Akademiji dramske umjetnosti u Zagrebu, gdje je zaposlen kao izvanredni profesor.
Debitirao je u naraštaju tzv. mladoga hrvatskog filma TV filmom Dok nitko ne gleda (1993). U igranim filmovima Svaki put kad se rastajemo (1994., Zlatna arena za scenarij na festivalu u Puli) i Rusko meso (1997., i TV serija) postmodernistički kombinira žanrovske sastavnice trilera, melodrame i detektivskoga filma, zaokupljen slikovitim karakterima i pod dojmom filmova Davida Lyncha.
Potom se okrenuo tzv. umjetničkom (art) filmu, s naglašenijim modernističkim postupcima i metafizičkim preokupacijama u djelima Nebo, sateliti (2000., Zlatna arena za režiju) i Sami (2001., Posebna Zlatna arena), u kojima, potvrdivši se kao vrstan vizualni stilist, posebice apsorbira utjecaje Andreja A. Tarkovskoga. Režira i na televiziji (igrane serije Operacija Kajman, 2007., i Čuvar dvorca, 2017).
Pisao je i dramske tekstove, bavio se kazališnom režijom te režirao više eksperimentalnih filmova.
Nola je suprug glumice Barbare Nole, s kojom ima djecu Jakova i Maru, te brat glumca Filipa Nole.
Dnevnik.ba